Ondertussen de meest gehoorde zin bij Woonpunt: U staat op de wachtlijst en moet nog 12 jaar geduld oefenen!

Vlaams Belang nam met enige verbazing kennis van de snelheid waarmee de stad Mechelen er in slaagde om in noodwoningen te voorzien voor Oekraïense vluchtelingen. Beter zou het natuurlijk zijn geweest om eerst al de nepvluchtelingen en asielprofiteurs uit de sociale woningen te bannen en hen op het eerste vliegtuig naar huis te zetten. Nog beter om hen zelfs nooit toe te laten. Dan zouden de noodwoningen voor échte Oekraïense vluchtelingen misschien niet hoeven en konden ze gelijk in een sociale woning terecht.

Toch niet natuurlijk. Want steevast wordt vergeten dat er bij Woonpunt 900 (!) mensen op de wachtlijsten heeft staan voor een sociale woning.

Daarvan een praktisch voorbeeld: John Van Loock (51), geboren en getogen Mechelaar, werkt onafgebroken sinds zijn 19e en heeft drie kinderen met vastgestelde autistische stoornissen in co-ouderschap. De zorg voor de kinderen kost een klein fortuin en na een scheiding diende hij met zijn kinderen noodgedwongen bij zijn ouders intrek te nemen. Hij staat al sinds 2015 ingeschreven bij Woonpunt en kreeg toen te horen dat er een wachtlijst is van zes jaar. Die termijn – zo liet Woonpunt ondertussen weten - is opgelopen tot 12 jaar!

In april 2021 overleed zijn vader en ondertussen verhuisde zijn moeder naar een kleine flat van Woonpunt. Het ouderlijk huis werd verkocht en op 1 februari kreeg hij te horen dat hij uiterlijk op 31 maart de woning moet verlaten. Woonpunt is daarover ingelicht maar het antwoord is steevast hetzelfde: ‘u staat op de wachtlijst’.

Met een loon van 1700 euro waarmee 386 euro aan alimentatie moet betaald worden en gedeelde kosten tot soms 300 euro blijft er niet genoeg geld over om iets te huren op de privé markt en ook nog te leven. Hij kreeg zelfs van Woonpunt niet te horen – wat na vier jaar verplicht is – dat hij aanspraak kan maken op een huursubsidie. Dat moest hij op het sociaal dienstbetoon van het Vlaams Belang vernemen. Dit is slechts één van de honderden gevallen die zich in onze stad afspelen.

Frank Creyelman: “Het is uiterst verbazingwekkend dat de stad er steeds maar in slaagt om wereldrecords te verbeteren. Niet in snelschaatsen deze keer maar een wereldrecord oplossingen bedenken voor vluchtelingen – in dit geval zelfs échte – terwijl men er nooit in slaagt om voor onze eigen mensen hetzelfde te doen. Begrijp me niet verkeerd: mensen in nood uit eigen regio moeten geholpen worden. Maar misschien zijn wij Vlamingen in de ogen van de links-liberale ‘elite’ Untermenschen of zijn we gewoon veel te braaf. Zou het dat laatste kunnen zijn?  Bijkomend vraagje: als straks de crisis in Oekraïne is opgelost wat gebeurt er dan met die nooddorpen en -woningen? Zou men die dan gebruiken om onze mensen in nood op te vangen? De vraag stellen is ze helaas beantwoorden.”